Λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου ζευγάρι για μοιχεία

Φαντάζομαι όλοι θα θυμάστε  ένα μάθημα που κάναμε στο σχολείο σχετικά με (υποτίθεται..διάφορες) θρησκείες.Θα θυμάστε ακόμα ότι σε κάποιες Ανατολικές-προ χριστιανικές- χώρες κλασική τιμωρία για όσους πρόεβαιναν σε ''σπουδαία'' αμαρτήματα ήταν ο λιθοβολισμός.

  Στα..μετα χριστιανικά χρόνια τώρα η τιμωρία του λιθοβολισμού είναι ακόμα ''ζωντανή'' με την πλειονότητα όσων καταδικάζονται σε θάνατο δια λιθοβολισμού nα είναι γυναίκες.

Στις γυναίκες επιβάλλονται δυσανάλογα περισσότερες τέτοιες ποινές. Ένας λόγος είναι ότι ο νόμος και τα δικαστήρια δεν τις αντιμετωπίζουν ισόνομα σε σχέση με τους άνδρες, κατά σαφή παραβίαση των διεθνών προτύπων για δίκαιη δίκη. Είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε άδικες δίκες διότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι αγράμματες απ’ ότι οι άνδρες και επομένως έχουν περισσότερες πιθανότητες να υπογράψουν ομολογίες για εγκλήματα που δεν διέπραξαν. 

  

  Σε χώρες όπως το Ιράν ο λιθοβολισμός πέρα από απαραίτητος σε εγκλήματα μοιχείας έρχεται και με.. συνταγή.Υπαγορεύεται δηλαδή από το νόμο ακόμα και το μέγεθος της πέτρας που πρέπει να χρησιμοποιηθεί. 

 Το άρθρο 104 αναφέρει για την ποινή για τη μοιχεία, ότι οι πέτρες που θα χρησιμοποιηθούν να πρέπει «να μην είναι τόσο μεγάλες ώστε να σκοτώσουν τον άνθρωπο με ένα ή δύο πλήγματα, ούτε πρέπει να είναι τόσο μικρές ώστε να μη μπορούν να οριστούν ως πέτρες.»

  Παρά το μορατόριουμ που είναι σε ισχύ από το 2002 στη συγκεκριμένη χώρα ο λιθοβολισμός ακόμα χρησιμοποιείται.Ιρανοί ακτιβιστές κατά του λιθοβολισμού συλλαμβάνονται και φυλακίζονται όπως είναι ''φυσικό''.

   Προ καιρού είχε γίνει χαμός με μία γυναίκα στο Ιράν η οποία είχε κατηγορηθεί για κάποιου είδους μοιχεία  και ετοιμαζόταν να λιθοβοληθεί Η Σακινέχ Μοχαμάντι-Αστιανί, 43 ετών,η οποία μίλησε μέσω ενδιάμεσου σε εφημερίδα και αργότερα σε μεγαλό τηλεοπτικό δίκτυο απέδωσε την μεταχείρισή της στο φύλο της, τονίζοντας πως "νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα στις γυναίκες σε αυτή τη χώρα".

 Η υπόθεση λοιπόν της Σαχκινέχ προκάλεσε διεθνή κατακραυγή, με τον πρόεδρο της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα να προσφέρεται να της παραχωρήσει άσυλο στη χώρα του, πρόταση που δεν έγινε δεκτή από την Τεχεράνη.
  Η ποινή της Μοχαμάντι-Αστιανί προσωρινά ανεστάλη όταν εκείνη κατηγόρησε αξιωματούχους ότι ψεύδονται όταν λένε ότι κρίθηκε ένοχη συνομωσίας για την δολοφονία του συζύγου της και μοιχεία.Μετά από τη δήλωσή της ο  Μοσαντέγκ Καχνεμουί, ανώτερος Ιρανός δικαστικός, μετέφερε την πληροφορία αυτή σε αντιπροσωπεία της Επιτροπής του ΟΗΕ για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων, και πρόσθεσε ότι "τίποτε δεν είναι οριστικό" όσον αφορά την υπόθεση.

"Λένε ψέματα.
Έχουν ενοχληθεί από την διεθνή προσοχή για την υπόθεσή μου και προσπαθούν απεγνωσμένα να αποσπάσουν την προσοχή και να μπερδέψουν τα μέσα ενημέρωσης ώστε να μπορέσουν να με σκοτώσουν μυστικά".
"Κρίθηκα ένοχη μοιχείας και αθωώθηκα της κατηγορίας του φόνου, αλλά ο άνδρας που σκότωσε στην πραγματικότητα το σύζυγό μου αναγνωρίστηκε και φυλακίστηκε, χωρίς όμως να έχει καταδικαστεί σε θάνατο".
"Είναι επειδή είμαι γυναίκα, είναι επειδή νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν οτιδήποτε στις γυναίκες σε αυτήν τη χώρα".

Η Μοχαμάντι-Αστιανί είπε επίσης ότι όταν καταδικάστηκε δε συνειδητοποίησε ότι αντιμετώπιζε λιθοβολισμό διότι δεν κατάλαβε την Αραβική λέξη που χρησιμοποιήθηκε.(νομίζω πως δεν είχε γεννηθεί στο Ιράν)
"Μου ζήτησαν να υπογράψω την ποινή μου, το έκανα, πήγα πίσω στη φυλακή και οι συν κρατούμενές μου είπαν ότι επρόκειτο να λιθοβοληθώ και λιποθύμησα".

Ο δικηγόρος της, Μοχαμάντ Μοσταφάιε, διέφυγε στην Τουρκία, όπου ζήτησε άσυλο, και η Μοχαμάντι-Αστιανί είπε ότι νοιώθει πιο ευάλωτη χωρίς αυτόν.Ο Μοσταφάιε είπε στην εφημερίδα Times ότι φοβάται για τη ζωή της γυναίκας του Φερεστέχ Χαλιμί, που πιστεύει ότι κρατείται υπό ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες στη φυλακή Εβίν στην Τεχεράνη.

Στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου αφέθηκε ελεύθερη μαζί με τον γιο της και τον δικηγόρο(!) της.

"Λάβαμε την πληροφορία αυτή από το Ιράν ότι είναι ελεύθεροι", δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Μίνα Αχαντί, εκπρόσωπος της επιτροπής κατά του λιθοβολισμού. 

Η Σακινέχ Μοχαμαντί-Αστιανί, καταδικάστηκε σε θάνατο από δύο διαφορετικά δικαστήρια το 2006 για τη συμμετοχή της στη δολοφονία του συζύγου της. Η καταδίκη της για τη δολοφονία μειώθηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση με την έφεση, το 2007, αλλά ποινή του θανάτου δια λιθοβολισμού για μοιχεία επικυρώθηκε το ίδιο έτος από ένα άλλο εφετείο. 

Την απόφαση χαιρέτισαν πολλά ευρωπαϊκά κράτη, ωστόσο κανένα ιρανικό μέσο ενημέρωσης δεν έχει σχολιάσει την ανακοίνωση της επιτροπής κατά του λιθοβολισμού ότι η Μοχαμαντί-Αστιανί αφέθηκε ελεύθερη. Αντίθετα, το 4ο Κανάλι της ιρανικής τηλεόρασης μετέδωσε εκπομπή με θέμα την απόδειξη της ενοχής της Ιρανής. 

 Στο Πακιστάν τώρα,πριν λίγο καιρό ένα νεαρό ζευγάρι λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου με απίστευτη αγριότητα ύστερα από την κατηγορία για μοιχεία.Τον λιθοβολισμό ζήτησαν μάλιστα οι ίδιες οι οικογένειες τους για να ξεπλύνουν τη «ντροπή». Tο επιβάλλει και ο νόμος εξάλλου...

Οι εκτελεστές, αναφέρει η «Daily Μail», είναι προφανώς Ταλιµπάν, που αποφάσισαν να τιµωρήσουν τη γυναίκα επειδή εθεάθη να κυκλοφορεί δηµοσίως µε έναν άνδρα. Μάλιστα, εκπρόσωποι του τηλεοπτικού σταθµού υποστηρίζουν πως έχουν στη διάθεσή τους και άλλα πλάνα, όπου πυροβολείται ένας άνδρας, πιθανότατα εκείνος που κάποιοι είδαν µε το θύµα του λιθοβολισµού.

Το μέγιστο αυτό «αμάρτημα» το έκαναν ενόσω ήταν αρραβωνιασμένοι
 με άλλους ανθρώπους. Και ήταν τόσο «τραγικό» και ασυγχώρητο που η ίδια
 η οικογένεια τους ζήτησε για τιμωρία έναν βαρβαρικό θάνατο…

Οι σκηνές προκαλούν μόνο θλίψη. Και απορία. Πρώτα λιθοβολείται η νεαρή Αφγανή
 η οποία είναι καλυμμένη από πάνω ως κάτω με έναν μπλε μανδύα. 
Η γυναίκα μετά από μια επίθεση μανίας του πλήθους κείτεται ημιθανής. 
Η χαριστική βολή δίνεται όταν ένα άτομο από το πλήθος την πλησιάζει και την πυροβολεί…

Στη συνέχεια κατεβάζουν σπρώχνοντας  στο σημείο και τον άνδρα «εγκληματία».
 Αρχικά του δένουν τα μάτια και στη συνέχεια τον ξαπλώνουν στο έδαφος 
και αρχίζει ο ανελέητος λιθοβολισμός...

Οι θολές εικόνες του βίντεο από κινητό λίγο πριν καλυφθεί με το μαντήλι ο άνδρας, 
δείχνουν ένα χαμένο βλέμμα… Μόλις είχαν εκτελέσει με βάρβαρο τρόπο 
την αγαπημένη του και ερχόταν η σειρά του.

Θα προσέξατε το βλέμμα του Πακιστανού με την πέτρα στο χέρι...

Τέτοιου είδους βίντεο δυστυχώς δεν συνιστούν µεµονωµένα περιστατικά. Πέρσι, την οργή 

των Πακιστανών προκάλεσαν πλάνα που είδαν το φως της δηµοσιότητας και έδειχναν 

στρατιώτες στη βορειοδυτική Κοιλάδα Σουάτ να µαστιγώνουν µια έφηβη µε την 

κατηγορία ότι είχε συνάψει σχέση µ’ ένα αγόρι. Εκατοντάδες σχολεία θηλέων έχουν

 επίσης ανατιναχθεί στην περιοχή από τους στρατιώτες που προσπαθούν να επιβάλουν 

τη δική τους σκληρή εκδοχή του ισλαµικού νόµου. Η Κοιλάδα Σουάτ γίνεται πυκνά - 

συχνά πεδίο µάχης ανάµεσα στον πακιστανικό στρατό και τους Ταλιµπάν.

Πηγές:

http://www.netrino.gr/reloaded/blog-post.php?bp_id=950

http://www.skai.gr/news/world/article/158227/eleutheri-i-sakineh-mohamadi-astiani-/

http://e-parembasis.blogspot.com/2010/09/video.html

Water.org

 Το water.org χαρακτηρίζεται ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός με σκοπό του την μείωση των 3.500.000 θανάτων που οφείλονται σε επιδημίες σχετικές με το νερό.Θα μου πείτε,τι διαφορετικό κάνει το water.org ώστε να χρίζει προσοχής ανάμεσα σε τόσους άλλους.

  Η διαφορά είναι στην φιλοσοφία με την οποία επιτελεί το έργο του.Στις περισσότερες περιπτώσεις που ένας ιδιώτης,φιλανθρωπικό ίδρυμα,έρανος κλπ προσπαθεί να βοηθήσει μια ομάδα ανθρώπων εξετάζει το πρόβλημα μακροοικονομικά (ελπίζω να πετύχω έστω και λίγο τις οικονομικές έννοιες).Σκέφτεται δηλαδή σφαιρικά,στην Αϊτή μετά το σεισμό πχ.1000 άτομα έμειναν χωρίς σπίτι + τις ζημιές που προκλήθηκαν στις δημόσιες υποδομές + την ιατρική περίθαλψη που θα χρειαστούν...ας πούμε ότι χρειαζόμαστε 1.000.000€ για να επανέλθει η περιοχή στους παλιούς της ρυθμούς.'Ετσι μαζεύονται μέσα σε 1 χρόνο ας πούμε 500.000€ τα οποία στη συνέχεια διανέμονται στην περιοχή και λύνουν το πρόβλημα και κατά το ήμισυ.

  Τα χρόνια έχουν δείξει λοιπόν ότι με την προσπάθεια καθολικής και πολυπαραγοντικής επίλυσης του κάθε προβλήματος δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική λύση παρά μόνο ''μπάλωμα'' της κατάστασης

  Κοιτώντας μικροοικονομικά τώρα το θέμα,όπως ακριβώς λειτουργεί και το water.org μπορούμε να πούμε ότι πχ. σε μια όχι χώρα αλλά οικισμό της Αφρικής μια ομάδα ανθρώπων κάτω από τα όρια της φτώχειας έχει προβλήματα με την υδροδότησή του.Το όριο της φτώχειας ορίζεται σε ειδόσημα 1-2 δολαρίων την μέρα.Με την παρούσα οικονομική κρίση σίγουρα η τιμή του θα πέσει. 

  Αρχικά μπορούμε να εξετάσουμε αν το πρόβλημα υδροδότησης οφείλεται σε έλλειψη νερού στην περιοχή,έλλειψη μηχανολογικού εξοπλισμού για την άντληση του,πρόβλημα στην ποιότητά του ή ακόμα και σε υπέρογκα κόστη υδροδότησης από τοπικές εταιρείες.

  Στη συνέχεια αφού αποφασίσουμε ποια είναι η καλύτερη λύση προχωράμε σε ένα ιδιότυπο μοντέλο βοήθειας στον πληθυσμό.Ο οργανισμός σε συνεργασία με τράπεζες των περιοχών εγκρίνουν χαμηλότοκα (έως και άτοκα ) μικρά δάνεια για τις απαιτούμενες εργασίες που ως τελικό σκοπό θα έχουν,σε κάποιες περιπτώσεις,κάθε κάτοικος να έχει το δικό του ''ρολόι'' έξω από το σπίτι του.Η συγκεκριμένη πρακτική δικαιολογείται αρκετά καλά στα βίντεο που ακολουθούν.Δύο σημεία που θέλω να επισημάνω είναι:

ι)το πως η διαφορετική οικονομική λειτουργία του οργανισμού, τα ''έξυπνα'' αυτά δάνεια,δίνουν ανεξάντλητες (θεωρητικά) δυνατότητες ανθρωπιστικής βοήθειας στο water.org

ιι)το πόσο πολύ μπορεί αυτή η βιολογική ανάγκη του ανθρώπου να αλλάξει τον τρόπο ζωής,κοινωνική λειτουργία και προοπτικές ανάπτυξης ακόμα και σχετικά αναπτυγμένων χωρών


Παρακολουθείστε κάποια σύντομα βίντεο που εξηγούν τις αρχές λειτουργίας του οργανισμού.











To site του οργανισμού είναι το water.org. Πρόκειται για μια πολύ καλά οργανωμένη ιστοσελίδα με πληθώρα πληροφοριών,


-Στελέχωση Οργανισμού
-Αποστολή και όραμα
-Στοιχεία για το πρόβλημα της ύδρευσης οικισμών ανά τον κόσμο
-Προγράμματα που έχουν ολοκληρωθεί καθώς και εκείνα που ''τρέχουν''
-Οικονομικά στοιχεία του οργανισμού,ισολογισμοί,κατανομή εξόδων κ.α.
-Κοινές ερωτήσεις απαντήσεις σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας του οργανισμού


Από τα πρώτα πράγματα που κοίταξα ήταν τα οικονομικά στοιχεία του οργανισμού καθώς και τα διαπιστευτήριά του από διεθνείς οργανισμούς αξιολόγησης.Ακούγονται πάρα πολλά για διάφορους τέτοιος ''κοινωφελείς'' οργανισμούς.Χωρίς να λέω ότι τα πιστεύω,ακούγεται ότι η Unicef χρησιμοποιεί τα λεφτά της για αγορά όπλων και εξοπλισμό λαών της αφρικανικής Ηπείρου.Κάποιες ιατρικές αποστολές για την διαιώνιση των συγκαλυμμένων φαρμακευτικών δοκιμών στις χώρες του Τρίτου κόσμου κλπ. Είχε τελικά πολύ καλές κριτικές από διάφορους οργανισμούς επικύρωσης (έχει 4 αστέρια,πράγμα εξαιρετικά δύσκολο για ''φιλανθρωπικό ίδρυμα).Υπάρχουν επίσης λίστες με τα πλήρη έσοδα και έξοδα του κατά τα έτη 2002-2009 καθώς και λεπτομέρειες για τις μέχρι τώρα (οικονομικές) δράσεις τους.






Υπάρχουν και αυτά τα μυαλά...

Λένε ότι οι πραγματικοί ''δυνατοί'' μιας χώρας είναι αυτοί που ''ελέγχουν'' τη νύχτα.Είτε έχοντας νυχτερινά μαγαζιά,είτε έχοντας υπό την προστασίας τους μια περιοχή μαγαζιών,είτε εμπορεύονται ναρκωτικά και άλλα τέτοια κλισέ.Πως σας φαίνεται το εξής σενάριο:

Υπάρχει μια πόλη, στην οποία το βράδυ μαζεύονται ποδήλατα από όλες τις περιοχές και άνθρωποι που,λίγο-πολύ,μοιράζονται την ίδια κοσμοθεωρία ξεκινούν για βόλτες,φαγητά και γλέντι μέχρι πρωίας.
Θα μου πείτε,μια φορά διάβασα την ''Αλίκη.στην χώρα των θαυμάτων'' και ήμουν μικρός για να το θυμάμαι.
Και όμως,η πόλη αυτή η υπάρχει και παρά τα τόσα που της καταλογίζουν καταφέρνει να ενώσει χιλιάδες ποδηλάτες κάθε βράδυ Παρασκευής.

Πρόκειται για την ιδέα πέντε φίλων που σύντομα έγιναν πολύ περισσότεροι. Οι ποδηλατικές Παρασκευές ξεκίνησαν το Φεβρουάριο του 2008. Κάποιος είχε την ιδέα ότι η παρέα θα μπορούσε να μεγαλώσει μέσω του Facebook, του χώρου κοινωνικής δικτύωσης με τους εκατομμύρια οπαδούς. Ένα χρόνο αργότερα η ποδηλατική παρέα ξεπερνούσε τα 600 άτομα ενώ οι φίλοι της σελίδας στο Facebook ξεπερνά τους 4.000. Η ποδηλατική Παρασκευή έγινε συνήθεια και πήρε το όνομα Freeday.





Στη σελίδα αναρτώνται κάθε Πέμπτη οι ανακοινώσεις για τη διαδρομή και τον προορισμό κάθε Παρασκευής ο οποίος κάθε φορά είναι διαφορετικός. Το ραντεβού δίνεται κάθε Παρασκευή στο σταθμό του ηλεκτρικού στο Θησείο, στην πλατεία Ασωμάτων, στις 21:30 ενώ η αναχώρηση γίνεται στις 22:00. Η μεγάλη παρέα κάνει ομαδική στάση 40' λεπτών περίπου όταν φτάσει στον προορισμό της για φαγητό και ξεκούραση. Η βόλτα συνεχίζει με την επιστροφή και λήγει τις πρώτες πρωινές ώρες ξανά στο σταθμό του Θησείο περίπου στις 03:00. Στη συνέχεια ομάδες γειτόνων οργανώνονται για την επιστροφή στο σπίτι. Όλοι εκτός από αυτούς που θέλουν να συμμετάσχουν στην «παλαβοβόλτα». Απευθύνεται στους αμετανόητους που επιθυμούν βόλτα με τα ποδήλατά τους μέχρι πρωίας.

Όλοι οι ποδηλάτες είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν και κάποιους κανόνες της freeday


i)Πρεπει να ειμαστε ενηλικες (+18) ή να συνοδευομαστε απο τον κηδεμονα μας γιατι κανενας δεν φερει ευθυνη για κανενα αλλο περαν του εαυτου του.

ii)Δεν εχουμε αρχηγους , ειμαστε μονο μια γελαστη παρεα συνοδοιπορων ,που συνυπαρχουν
αρμονικα στον δρομο ακολουθώντας μερικους απλους κανονες-και τιποτε αλλο ! .


Η συνύπαρξη των πολλών απαιτεί τάξη για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων στο δρόμο και η συντροφικότητα δίνει την απαραίτητη ασφάλεια συμμετοχής, σε ένα εγχείρημα που δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Η συντροφικότητα είναι σύμφωνα με την ομάδα το πιο απαραίτητο συστατικό καθώς αν κάποιος ποδηλάτης αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα στο δρόμο ολόκληρη η «ποδηλατοπομπή» θα σταματήσει έως ότου λυθεί.

Οι συμμετέχοντες είναι άνθρωποι διαφορετικοί ηλικιακά και κοινωνικά. Ένα πλήθος από διαφορετικά φύλα, κοινωνικές τάξεις, επαγγέλματα, ενδιαφέροντα και ιδεολογίες. Κοινοί παρονομαστές το ποδήλατο, η αγάπη για τη ζωή, η συντροφικότητα και η απόδραση από την καθημερινότητα της πόλης. Η πόλη μπορεί να γίνει πολύ όμορφη όταν υπάρχει καλή παρέα. Ακόμη περισσότερο όταν η παρέα μεγαλώνει και γίνεται συλλογικότητα.

 Και όλα αυτά από μια απλή ιδέα κάποιων φίλων...ΑΠΛΩΝ ΦΙΛΩΝ.(Δεν περίμενα όταν το πρωτοάκουσα πρώτη φορά πέρυσι τέτοιο καιρό ότι θα κρατήσει τόσο πολύ-μπράβο τους!!)

Και μη μου πείτε ότι δε θα θέλατε και εσείς (εγώ) να υπάρχει ένας χώρος (χρόνος) που τα ποδήλατα θα είναι αντικείμενο σεβασμού και ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ-και όχι ενοχλητικά μέσα με χαζο ''πράσινα'' ανθρωπάκια που συνεχώς τους κορνάρουμε και τους κοροϊδεύουμε επειδή εμείς τάχα μου περάσαμε από την φάση που ''πηγαίναμε'' το μεταφορικό και τώρα μας ''πηγαίνει'' αυτό.
 Και βλέπετε πως άνθρωποι με παρόμοια κουλτούρα(γιατί δεν είναι πολλές αυτές οι αναθεματισμένες) αρχίζουν να συνασπίζονται.Είδατε πως ο ανεξάρτητος,ΝΕΑΡΟΣ,σύγχρονος(με μια μικρή υποστήριξη από ένα μεγάλο κόμμα νομίζω) Γιώργος Αμυράς χωρίς φυλλάδια,χωρίς αφίσες-απλά με το ποδηλατάκι του πήρε 7% (βγήκε 4ος ) στις πρόσφατες εκλογές για τον δήμο Αθηναίων

 Και μη μου πείτε,για παράδειγμα, ότι δε θα θέλατε και εσείς(εγώ) να περνάτε από τα διόδια με ταχύτητα σπάζοντας τις γ@μ.μπάρες α λα Vin Diesel στο Fast and the Furious γιατί δεν αντέχετε να πληρώνετε το ελεύθερο δικαίωμα της μετακίνησης.Κανείς όμως δεν έκανε τίποτα πριν βγεί ο Απόστολος Γκλέτσος,με ύφος 2η έξοδος του Μεσολογγίου,να πεί,αφού άνοιξε τον πρώτο παράδρομο για την αποφυγή των διοδίων,ότι είναι διατεθειμένος να πεθάνει για τα δικαιώματα των χωριανών του,

  Και μη μου πείτε,πάλι για παράδειγμα,ότι δε θα θέλατε και εσείς(εγώ) να χτυπήσετε τον χ,ψ,z πολιτικό που έχει το θράσος,με τα σημερινά δεδομένα,ύστερα από προκλητική συμπεριφορά και δηλώσεις να περάσει μέσα από μια συγκέντρωση εξαγριωμένων πολιτών πριν από διαδήλωση σχετικά με την μείωση τον μισθών τους.Δεν είμαι αυτός που θα πει να τους πάρουμε στο κατόπι τους γιατί την κατάσταση στην οποία έχουν φέρει την χώρα.Απλά όταν είσαι 1 και δεν σεβόσουν με τα λόγια/πράξεις σου 10.000.000,και εξακολουθείς και τώρα να το κάνεις,τότε μην περιμένεις να σε σεβαστούν..

΄Ολοι μας έχουμε (έχω) μια άποψη για το πως είναι αλλά και πως θα θέλαμε να είναι τα πράγματα γύρω μας.Απλά αφού σκεφτούμε (ΣΚΕΦΤΩ)  κάποιο κακώς κείμενο ακολουθεί ένα..έλα μωρέ.μόνος μου θα το αλλάξω.'Ολα όπως φαίνεται είναι θέμα συγχρονισμού και πρωτοβουλίας.Μακάρι αυτό το μαραφέτι (facebook) να βοηθήσει στην εξάπλωση και άλλων τέτοιων καταχωνιασμένων ιδεών...

πηγή: www.tvxs.gr
         www.facebook.com

Από την αιμοκάθαρση στο μαιευτήριο μια Ηρακλειώτισσα

Μια εξαιρετικά σπάνια περίπτωση σε παγκόσμιο επίπεδο επιτυχημένης κύησης από 28χρονη νεφροπαθή με συστηματικό λύκο(αυτοάνοσο νόσημα)  που βρίσκεται εδώ και 7 χρόνια σε λίστα για μεταμόσχευση είχαμε πριν λίγες εβδομάδες στο Ηράκλειο.

Η κοπέλα δεν συμφώνησε με τους γιατρούς που προσπάθησαν να την αποτρέψουν με κάθε τρόπο να μείνει έγκυος αφού κινδύνευαν σοβαρά τόσο η ίδια όσο και το παιδί και γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι.

Την κοπέλα παρακολουθούσε ιδιώτης γιατρός,όμως γέννησε το παιδί της στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο αφού λίγο μετά την καισαρική έπρεπε και πάλι να υποβληθεί σε αιμοκάθαρση. Η ίδια είπε
''Πριν ένα χρόνο είχα και πάλι μείνει έγκυος αλλά έχασα το παιδί. Ομως αυτή η απώλεια δεν μας απογοήτευσε ούτε εμένα ούτε το σύζυγό μου. Ηξερα ότι θα τα καταφέρω αρκεί να προσπαθήσω να είμαι ήρεμη, αισιόδοξη και αποφασισμένη.
Το θέλαμε και οι δύο πάρα πολύ αυτό το παιδί και όταν θέλεις κάτι τόσο πολύ το πετυχαίνεις”, μας είπε η Ειρήνη η οποία συμπλήρωσε: ''Αυτό που θέλω να πω στα ζευγάρια που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, είναι να μην χάνουν το κουράγιο τους. Εγώ τα κατάφερα, το ίδιο μπορούν να κάνουν και εκείνοι.''
Μάλιστα, το ζευγάρι θέλει να αποκτήσει και άλλο παιδί και όπως λέει η 28χρονη, τίποτα δεν θα την εμποδίσει να το πετύχει.
Για 7 μήνες η Ειρήνη υποβαλλόταν σε καθημερινή βάση σε αιμοκάθαρση που διαρκούσε έως και 4,5 ώρες. Αυτό σημαίνει ότι υπέμεινε  4,5Χ30Χ7=945ώρες αιμοκάθαρσης!!!

Είχε σταματήσει την εργασία της, φρόντιζε να μην κουράζεται και ήλπιζε ότι όλα θα πάνε καλά, παρά τα αντίθετα προγνωστικά, όπως και έγινε. Στον 7ο μήνα της κύησης υπεβλήθη σε καισαρική και το μωρό έμεινε για περίπου 40 ημέρες στο Τμήμα Νεογνών για παρακολούθηση.  Στις 30 Δεκεμβρίου το ζευγάρι πήρε το μωρό στο σπίτι του.

“Αυτή η εγκυμοσύνη ήταν ένα τεράστιο ρίσκο και εξαιρετικά σπάνια περίπτωση”, είπε ο αναπλ. καθηγητής Μαιευτικής - Γυναικολογίας Γ. Μ. ο οποίος έκανε την καισαρική στην κοπέλα.

Ο ίδιος σημείωσε: “Προσωπικά δεν γνωρίζω άλλη τέτοια περίπτωση και πρέπει να πω συγχαρητήρια στην ίδια και την άνδρα της για την δύναμή τους.

Εγώ πραγματικά τους ζήλεψα για την καλή ψυχολογία και το κουράγιο τους”.

Το ιατρικό προσωπικό του κέντρου Αιμοκάθαρσης ” ,νεφρολόγοι οι οποίοι βρίσκονταν συνεχώς δίπλα στην 28χρονη, ανέφεραν: “Η σύλληψη στις ασθενείς σε αιμοκάθαρση είναι αρκετά σπάνια και ακόμα πιο σπάνια είναι η ολοκλήρωση μιας εγκυμοσύνης.

Σύμφωνα με τα διεθνή δεδομένα, η πιθανότητα σύλληψης στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είναι 0,5% σε γυναίκες ασθενείς στην αιμοκάθαρση, περίπου 40 φορές μικρότερη σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό. Επίσης, από τις γυναίκες που θα μείνουν έγκυες, η πιθανότητα να επιβιώσει το έμβρυο είναι 30-40% και από αυτές, μόνο το 8% τελικά θα καταφέρουν να γεννήσουν τελειόμηνο έμβρυο.

Πρακτικά δηλαδή η γέννηση ενός εμβρύου είναι 0,1%. Στην Ελλάδα ανεπίσημα έχουν καταγραφεί 3 τέτοιες περιπτώσεις.


www.patris.gr

Ένα ψυγείο που … σκέφτεται για σας !

  Πρέπει να έχει 10 χρόνια από όταν διάβασα για πρώτη φορά ότι τα ''ψυγεία''(γιατί απλά ψυγεία δεν τα λες) του μέλλοντος θα έχουν την δυνατότητα να ''σκέφτονται'',και να ειδοποιούν μέσω κινητού τους ιδιοκτήτες για τα ψώνια της εβδομάδας ενόσω αυτοί βρίσκονται στα σούπερ μάρκετ. Δεν ξέρω ακριβώς γιατί αλλά μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.Χαζό παιδί χαρά γεμάτο..

 

Βρετανοί επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κεντρικού Λανκασάιρ, σε συνεργασία με το online σούπερ μάρκετ Ocado, αναπτύσσουν ένα φουτουριστικό ψυγείο, το οποίο, μεταξύ άλλων

θα προτείνει φαγητά για μαγείρεμα, ανάλογα με τα τρόφιμα που έχουν απομείνει στο εσωτερικό του, ενώ αυτομάτως θα στέλνει ηλεκτρονικές παραγγελίες στο σούπερ μάρκετ για να ανανεώσει το περιεχόμενό του.

  Το ψυγείο επίσης θα προωθεί στο μπροστινό τμήμα των ραφιών του εκείνα τα τρόφιμα που ετοιμάζονται να λήξουν, ώστε να τα χρησιμοποιήσει πρώτα ο ιδιοκτήτης του. Οι ερευνητές, σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», ελπίζουν ότι θα καταφέρουν το ψυγείο να μειώσει τις τροφές που πετιούνται γιατί έληξαν ή χάλασαν επειδή ξεχάστηκαν. Ειδικοί αισθητήρες θα ανιχνεύουν τυχόν αέρια από τρόφιμα σε φάση αποσύνθεσης.

  Οι επιστήμονες προγραμματίζουν, ακόμα, το ψυγείο, ώστε να διαθέτει μια ευρεία γκάμα προτεινόμενων συνταγών για μαγείρεμα, ανάλογα με την εποχή του χρόνου και την χώρα όπου βρίσκεται.

  Το ψυγείο, το οποίο θα αυτοκαθαρίζεται, σχεδιάζεται με γνώμονα την ανάγκη των πολυάσχολων σημερινών ανθρώπων, που θέλουν να εξοικονομήσουν χρόνο και χρήμα. Έτσι, το ψυγείο θα μπορεί να «τσεκάρει» συνεχώς τα ράφια του για να δει τι τρόφιμα διαθέτει και, στη συνέχεια, θα αξιοποιεί αυτές τις πληροφορίες για να προτείνει φαγητά και να κάνει online παραγγελίες.

 Σε μια ακόμα πιο προχωρημένη εξέλιξη, το ψυγείο θα συνδέεται ηλεκτρονικά με τον…σκουπιδοτενεκέ της κουζίνας, ο οποίος θα είναι επίσης «δικτυωμένος» με αισθητήρες. Το ψυγείο θα μπορεί να παίρνει μια εικόνα του τι έχει πεταχτεί στα σκουπίδια, αντί να φαγωθεί, και έτσι θα μπορεί στο μέλλον να προτείνει μικρότερες μερίδες για μαγείρεμα, ώστε να γίνει εξοικονόμηση στις ποσότητες των πρώτων υλών που καταναλώνονται.



Να μου το θυμηθείτε,πως στο τέλος θα γίνουν ψυγεία που θα στέλνουν τις παραγγελίες στο σούπερ μάρκετ,ειδικό ρομπότ θα τις φέρνει στο σπίτι,θα μαγειρεύει το φαγητό,θα το φέρνει στο σαλόνι και στο τέλος θα το μαζεύει και θα πετάει και τα σκουπίδια
http://ekriktiko.wordpress.com

Made in..Japan

από τη Μαρίνα..(Αναγνώστρια)

Ιαπωνία… Τι μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω για αυτήν τη χώρα..; Τεράστιοι σχιστομάτηδες αθλητές του Σούμο, μικροκαμωμένοι και ταχύτατοι σαμουράι με περίεργες στολές και απειλητικά ξίφη όπως το γνωστό κατάνα, λεπτεπίλεπτες χλωμές γκέισες με κόκκινα χείλη, αμέτρητοι τουρίστες με μεγάλες φωτογραφικές μηχανές που γεμίζουν τις πλατείες όλων των ευρωπαϊκών πόλεων (πραγματικά, βρίσκονται παντού..!), το επιβλητικό ηφαίστειο Φούτζι και τα χαρακτηριστικά πολύχρωμα σπιτάκια που μοιάζουν με χάρτινα, το περίφημο sushi-το εθνικό τους φαγητό που δε θα δοκίμαζα ποτέ-και τέλος κακές B-movies, καρτούν, κλιματιστικά, video games… Πολλά video games…!

Αυτήν την εικόνα είχα για τη χώρα αυτή μέχρι που είδα ένα σχετικό αφιέρωμα που μου τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή. Δε θα πω τίποτα για την τεράστια ιστορία τους. Αυτό που θέλω να μοιραστώ είναι ο ιδιαίτερος τρόπος ζωής τους. Και, πραγματικά, δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω!

Αν πιστεύει κάποιος ότι τα φοιτητικά διαμερίσματα στις πόλεις της Ελλάδας είναι μικρά, πιστεύω ότι διαβάζοντας τα παρακάτω, θα αναθεωρήσει. Οι περισσότεροι Ιάπωνες που ζουν σε μεγάλες πόλεις όπως είναι το Τόκυο, μένουν σε μικροσκοπικά διαμερίσματα τα οποία χρυσοπληρώνουν. Για παράδειγμα, ένα διαμέρισμα των 30 τμ (που θεωρείται άνετο!) ενοικιάζεται στην καλύτερη περίπτωση προς 36000 yen (δηλαδή 320 ευρώ περίπου). Τα διαμερίσματα είναι μικρά και με πολύ κακή διαρρύθμιση. Επομένως, αυτό που απασχολεί πολλούς αρχιτέκτονες στην Ιαπωνία είναι να καταφέρουν να κάνουν αυτές τις ‘τρύπες’ πιο άνετες. Έτσι, χρησιμοποιούν κάποια κόλπα η βασική νοοτροπία των οποίων είναι ‘να φέρουν το εξωτερικό περιβάλλον μέσα στο σπίτι’. Για το λόγο αυτόν, χρησιμοποιούν γυαλί για να κατασκευάσουν τους εσωτερικούς τοίχους και φτιάχνουν μεγάλα παράθυρα. Στόχος τους είναι να χρησιμοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο το φως και τα παιχνίδια του. Επίσης, στα παράθυρα τοποθετούν κάτοπτρα με τέτοιον τρόπο ώστε πάνω σε αυτά να απεικονίζεται ο δρόμος με τους περαστικούς και να δίνει την ψευδαίσθηση ότι βρίσκεσαι έξω από το σπίτι! Τα τεχνάσματα αυτά έχουν επιτυχία καθώς τα διαμερίσματα γίνονται πολύ φωτεινά και επικοινωνούν ουσιαστικά, σε πολύ μεγάλο βαθμό, με το εξωτερικό περιβάλλον. Παρόλα αυτά, χάνουν ένα τεράστιο κομμάτι από την ιδιωτικότητα που μπορούν να προσφέρουν καθώς είναι κυριολεκτικά see-through!

Σκέψου… Πας στο σπίτι ενός φίλου σου για φαγητό και αντί να καθίσετε στο τραπέζι, σου λέει να καθίσεις στο πάτωμα. Εσύ του λες: ‘Ε όχι και στο πάτωμα…! Τι είμαστε…; Ιάπωνες;’ Και πολύ καλά κάνεις! Ο λόγος όμως που οι Ιάπωνες τρώνε στο πάτωμα δεν είναι επειδή τους αρέσει ή το βρίσκουν πιο ρομαντικό… Είναι η έλλειψη χώρου που τους αναγκάζει να κατέβουν χαμηλότερα! Επειδή, όπως είπαμε, τα διαμερίσματα δεν έχουν πολύ χώρο είναι πολλές φορές αδύνατον να χωρέσουν ακόμα και τα πιο βασικά έπιπλα όπως το τραπέζι και οι καρέκλες του φαγητού. Έτσι, προκύπτει η ανάγκη να εκμεταλλευτούν ακόμα και το πάτωμα. (γι’ αυτό έχουν σαν βασικό και απαραβίαστο κανόνα να βγάζουν τα παπούτσια πριν μπουν στο σπίτι τους). Βάζουν ένα πολύ μικρό και χαμηλό τραπέζι, δυο-τρία μαξιλάρια γύρω-γύρω και έτοιμη η τραπεζαρία. Πολλές φορές, ακόμα και το κρεβάτι μπορεί να είναι ένα στρώμα στο πάτωμα! Για τον ίδιο λόγο, η ιαπωνική βιομηχανία επίπλων έχει προσαρμόσει τα έπιπλα στον περίεργο αυτόν τρόπο ζωής. Τα περισσότερα έπιπλα σχεδιάζονται έτσι ώστε να έχουν παραπάνω από μία χρήσεις : αναδιπλούμενα σκαμπό τα οποία μετατρέπονται σε τραπέζια, κρεβάτια τα οποία βγαίνουν μέσα από τοίχους, λεκάνες τουαλέτας που είναι ταυτόχρονα και νιπτήρες…

Όπως είπα και λίγο παραπάνω, όλες αυτές οι επεμβάσεις στα διαμερίσματα έχουν σαν αποτέλεσμα τα σπίτια να γίνονται διάφανα. Επομένως, οι κάτοικοι δεν μπορούν να έχουν ιδιωτικότητα μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Έτσι, βρίσκουν εναλλακτικές λύσεις προκειμένου να καλύψουν και τις πιο βασικές ανάγκες τους!

Μία καυτή μέρα του Ιουνίου, μόλις έχεις δώσει ένα δύσκολο μάθημα στη σχολή και ανυπομονείς να γυρίσεις σπίτι σου, να κάνεις ένα δροσερό ντουζάκι και να ξεραθείς στον ύπνο… Απλά, καθημερινά και δεδομένα πράγματα, έτσι…; Ευτυχώς λοιπόν που δεν είσαι Ιάπωνας! Πρώτον, γιατί δε θα καταλάβαινες λέξη στις εξετάσεις, δεύτερον, γιατί θα ήσουν αρκετά κοντός και ασχημούλης με μικρό …. σπιτάκι και τρίτον, γιατί για να κάνεις μπάνιο θα έπρεπε να πας σε κάποιο από τα πολλά δημόσια λουτρά! Είναι δημόσιοι χώροι με πισίνες όπου πάνε οι Ιάπωνες με τις πετσετούλες τους για να κάνουν το μπάνιο τους καθημερινά. Όπως δηλώνουν οι ίδιοι, μετά από μία πολύ κουραστική μέρα η επίσκεψη στα λουτρά τους χαλαρώνει πολύ και το να κάνουν μπάνιο δεν είναι για αυτούς μια ξεπέτα αλλά κάτι σαν τελετουργία.

Και αν φαντάζεστε τα λουτρά κάπως έτσι :

Τότε είστε πολύ αισιόδοξοι!

Γύρισες, λοιπόν, σπίτι, έκανες το μπανάκι σου, ξεκουράστηκες και αποφασίζεις να πεις στην κοπέλα/αγόρι σου να βρεθείτε γιατί με τα διαβάσματα έχεις καιρό να ….. την/τον δεις. Έρχεται σπίτι σου, αρχίζουν οι γλύκες και σιγά-σιγά γίνεται η σκηνή πιο ακατάλληλη… Αν ήσουν Ιάπωνας και δεν ήθελες να σε παίρνουν μάτι οι γείτονες, το να προχωρήσεις δε θα ήταν καλή ιδέα! Και επειδή δεν κόβεται το σεξ (!), υπάρχουν κάποια ξενοδοχεία ειδικά φτιαγμένα για να στεγάζουν κυριολεκτικά τον έρωτα των ζευγαριών. Ονομάζονται Love Hotels και βρίσκονται ελαφρώς κρυμμένα σε διάφορα σημεία της πόλης του Τόκυο. Τα Love Hotels προσφέρουν πλήρη μυστικότητα και πραγματικά δε σε βλέπει κανείς. Όλα γίνονται με μηχανήματα και δεν υπάρχει προσωπικό. Μπαίνοντας από την είσοδο, υπάρχει ένα μηχάνημα με πολλά κουμπιά πάνω στα οποία υπάρχουν φωτογραφίες των δωματίων τα οποία είναι θεματικά, θεαματικά και διαφορετικά μεταξύ τους. Πατώντας το κουμπί του δωματίου που σε ενδιαφέρει και εισάγοντας τα χρήματα, το μηχάνημα σου βγάζει την κάρτα η οποία σου εξασφαλίζει την είσοδο στον παράδεισο…! Μέσα στο δωμάτιο η διακόσμηση είναι εντυπωσιακή και σου ανοίγει την όρεξη. Υπάρχουν αυτόματα μηχανήματα για προφυλακτικά, φαγητό και ποτά. Οπότε ό,τι χρειαστείς θα είναι δίπλα σου με το πάτημα ενός κουμπιού! Έχουν επίσης τηλεόραση και σύστημα καραόκε. (είναι πολύ δημοφιλές στην Ιαπωνία). Τα ξενοδοχεία αυτά δεν είναι στιγματισμένα και δεν έχουν κακή φήμη καθώς είναι καθαρά και ασφαλή και χρησιμοποιούνται από συνηθισμένους ανθρώπους. Το κόστος τους είναι από 10000 μέχρι 20000 yen (δηλαδή 88-180 ευρώ).

Και αυτές είναι οι φωτογραφίες από τα δωμάτια… Όπως φαίνεται είναι για όλα τα γούστα : ρομαντικά και αισθησιακά μέχρι πιο kinky και βιτσιόζικα!

Κι άλλα δωμάτια:

Η εργασία αποτελεί το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής ενός Ιάπωνα. Δουλεύουν πολλές ώρες κάθε μέρα και ως αργά. Έτσι, επειδή οι αποστάσεις είναι μεγάλες και μένουν μακριά από τη δουλειά τους, όταν χρειαστεί να δουλέψουν ως αργά, προτιμούν να μη γυρίσουν σπίτι τους. Εκεί έρχονται τα capsule hotels. Πρόκειται για ξενοδοχεία τα δωμάτια των οποίων είναι σα μικροί θάλαμοι στο μέγεθος ενός κρεβατιού (έχουν διαστάσεις 2*1*1,25 m) και έχουν μια μικρή τηλεόραση, ραδιόφωνο, ξυπνητήρι και ένα φωτάκι. Οι Ιάπωνες επιλέγουν τα ξενοδοχεία αυτά επειδή είναι οικονομικά (2000-4000 yen, δηλαδή 18-35 ευρώ τη βραδιά). Παρόλα αυτά, δεν μπορεί κάποιος να μείνει εκεί πάνω από δύο βράδια και επιλέγονται κυρίως από επαγγελματίες που χρειάζεται να διανυκτερεύσουν σε κάποια πόλη λόγω υποχρεώσεων. Τα capsule hotels ποικίλλουν σε μέγεθος και μπορεί να έχουν από 50 έως και 700 θαλάμους. Οι θάλαμοι είναι έτσι κατασκευασμένοι ώστε να είναι ασφαλείς σε περίπτωση σεισμού και πυρκαγιάς. Σε ένα μεγάλο σεισμό, κατέρρευσε ένα ξενοδοχείο και οι θάλαμοι παρέμειναν ακέραιοι!

Ένα από τα πιο γνωστά και ιδιαίτερα capsule hotels είναι αυτό του αρχιτέκτονα Kisho Kurokawa και βρίσκεται στο Τόκυο. Έχει 14 ορόφους και 140 θαλάμους. Οι θάλαμοι τοποθετήθηκαν με γερανό ο ένας πάνω στον άλλο και στόχος του αρχιτέκτονα ήταν να μπορεί να αφαιρεθεί και να αντικατασταθεί οποιοσδήποτε θάλαμος σε περίπτωση φθοράς του. Παρακάτω βλέπουμε το περίεργο αυτό ξενοδοχείο:

 

Τελικά, είναι τρελοί αυτοί οι Ιάπωνες…!

Mια...διαφορετική διαφήμιση από την BMW

'Οταν διάβασα την είδηση φαντάστηκα τον Brad Pitt,με μελανιασμένο πρόσωπο και ένα τσιγαράκι στραβά στο στόμα,να κόβει και να ράβει γεννητικά όργανα μέσα σε μπομπίνες στο Fight Club.Και εκείνη είχε να κάνει με κινηματογράφο αλλά ήταν όλος διόλου πραγματική.


Πρόκειται για μια επίδειξη που έγινε σε γερμανική αίθουσα κινηματογράφου με τίλο BMW Flash-Projection για λογαριασμό της Bayerische Motoren Werke Aktiengesellschaft (που αν κατάλαβα καλά με τα λίγα Γερμανικά που ξέρω,εννοεί για τους ''μέτοχους-μέλη'' της εταιρείας)

Κατά τη διάρκεια μιας διαφήμισης μιας μηχανής της BMW τα γράμματα BMW προβάλλονταν με τέτοια ισχύ που αποτυπώθηκαν στον αμφιβληστροειδή των θεατών.







Στο τέλος της διαφήμισης ο πρωταγωνιστής ζήτησε από τους θεατές να κλείσουν τα μάτια τους και εκείνοι,είδαν τα γράμματα παρότι τα βλέφαρά τους ήταν κλειστά. (Μου θύμισε,μικρός που πειραματιζόμουν με το φλας της μηχανής-ελπίζω να το έκαναν και άλλα μικρά παιδάκια-και αφού το χτυπούσα πάνω μου,έκλεινα τα μάτια και έβλεπα κουκίδες)

Εντυπωσιακό και τρομακτικό ταυτόχρονα αν αναλογιστεί κανείς ότι με παρόμοιο τρόπο προχωρούσαν στα χρόνια τον Μεγάλων Πολέμων σε τακτικές προπαγάνδας αλλά και ανάκρισης κρατουμένων. Προσπαθούσαν έτσι δηλαδή να ''ραγίσουν'' την επικοινωνία συνειδητού-ασυνείδητου,κάνοντάς σε έτσι να πιστέψεις ότι αυτό που μόλις είχες δει έβγαινε ως δικό σου ερέθισμα-συναίσθημα-βίωμα.. (ιδέα για μεγάλο άρθρο και αυτή)