του Κωνσταντίνου Μπογδάνου
“Ο Έλληνας έχει χάσει τη μπάλα. Αυτή είναι η αλήθεια και είναι πικρή. Τον έχει καβαλήσει ο διάολος και κάνει τη μία πατάτα μετά την άλλη. Και φαίνεται να υπάρχουν αυτή τη στιγμή δύο κύριες κατηγορίες Ελλήνων. Εκείνοι που επιτίθενται μανιακά εναντίον όλων και εκείνοι που αμύνονται λυσσωδώς, πάλι εναντίον όλων.
Αν είναι να χρεωκοπήσουμε, να εξαναγκαστούμε σε έξοδο από το ευρώ, να γίνουμε Μαλαισία, να δούμε τη Θράκη να μετατρέπεται σε Κοσσυφοπέδιο και την πατρίδα ελεεινό προτεκτοράτο και πρώην ευρωπαϊκό κράτος, θα είναι λόγω όλων εκείνων που τώρα παίζουν το βλακώδες παιχνίδι της κυβέρνησης και της τρόικας. Και δεν υπάρχει κανείς αυτή τη στιγμή που να το παίζει καλύτερα από όσους επιμένουν να στρέφονται εναντίον όλων και ουσιαστικά να παραλύουν τη χώρα. Ο Γιώργος Τράγκας, κατά τα άλλα ανεπανάληπτος και μοναδικός σ’αυτό που κάνει, μάγος της έκφρασης σε επίπεδο Βενιζέλου και βάλε, και απόλυτος σόουμαν, χθες το βράδυ απευθύνθηκε στα πληθη από την τηλεοπτική του εκπομπή και είπε, κατά λέξη: «Αυτή την ώρα, συγκροτείτε ένα δεύτερο ΕΑΜ. Συνεχίστε να αντιστέκεστε. Τους έχετε τσακίσει.»
Έτσι, μπορώ κι εγώ. Ηγέτης λέμε. Να το δοκιμάσουμε; Έχει νόημα; Δεν μπορώ να κάνω τον οπαδό του Φωτόπουλου και του Θύμιου να νιώσει θεός; Θεός όμως. Δεν μπορώ να κάνω τον «δεν πληρώνω» να αισθανθεί ότι είναι ο Βελουχιώτης; Την ΠΟΕ ΟΤΑ να μοιάζει κυβέρνηση του βουνού; Δεν το κάνω. Γιατί δεν εκπέμπω από τους Κορυσχάδες της Ευρυτανίας το ‘43. Ούτε με λένε Τσε Γκεβάρα και δεν συνεργάστηκα με κανέναν όλα αυτά τα χρόνια, όπως ούτε κι εσύ που ακούς - διότι ξέρω ότι εκεί έξω υπάρχει μια Ελλάδα που πολεμάει και ανασαίνει. Που λες λοιπόν, δεν έχω πατήσει σε υπουργικό γραφείο, δεν έχω στο κινητό μου καταχωρημένους όλους τους Μαυρογιαλούρους και τους Γκρούεζες που μας γονάτισαν τρεις δεκαετίες τώρα, δεν υπηρέτησα ως στέλεχος επικοινωνίας για κανέναν τους, δεν μπήκα ποτέ σε κανένα μισθολόγιό τους, δεν με βόλεψε κανένας τους πουθενά και δεν το’χω σωστό, δεν το’χω σωστό να σου πουλήσω επανάσταση και μετά να σε δω να ζεις σαν Ινδός, ούτε να σου τάζω σωτηρία από μετοχές μιας προϊστορικής τράπεζας για να τζιράρει το σάιτ μου και να φουσκώνει το τηλε-εγώ μου.
Να εξηγούμεθα. Δεν είμαι καλύτερος από σένα. Είμαι ένας μόνο από τους αμέτρητους Έλληνες, που μέσα στο όργιο της μεταπολίτευσης κατάφεραν να υπερασπιστούν την υποτυπώδη ακεραιότητά τους. Και παίζω, παίζεις, παίζουμε άμυνα. Είναι σαφές αυτό.
Αν η Ελλάδα βυθιστεί, θα είναι εν πολλοίς διότι το παλαιόν καθεστώς (και εδώ μιλάμε με όρους γαλλικής επανάστασης και 1789 – πράγμα λογικό στην Ελλάδα του 2011, αφού ποτέ η χώρα αυτή δεν έζησε διαφωτισμό), το παλαιόν καθεστώς της χώρας, ακριβώς, είναι σαν τον εγωισμό. Στο μπαλ μασκέ της ψυχής είναι πάντα ο πιο πετυχημένος μασκαράς. Εμφανίζεται ως αντίσταση, επανάσταση, θυμός, αγανάκτηση, αντίδραση, ανυπακοή, ό,τι τραβάει η ψυχή σου. Και το παλαιό καθεστώς δεν είναι μόνο η μαφία των Παπανδρέου, οι προδότες του πασόκ, οι εγκληματίες της νέας δημοκρατίας, οι κολλημένοι φασίστες με τα μυαλά από αρακά, οι ανεκδιήγητοι χουντοαεριστεροί νέας γενιάς, ή ακόμα οι οικολόγοι πράσινοι που βομβαρδίζουν τα βαλκάνια με απεμπλουτισμένο ουράνιο.
Κοντολογίς, δεν καις τη βουλή και ξεμπέρδεψες. Καις τη βουλή, όπως ο Γερμανός το ράιχσταγκ το 32, διότι η καρδιά σου ζει πλέον στο σκοτάδι και αυτόματα, μηχανικά, ασυνείδητα προετοιμάζεις για τον εαυτό σου φασισμό και μαρτύριο. Όχι. Παλαιό καθεστώς δεν είναι οι πολιτικοί και ξεμπέρδεψες. Αυτοί είναι μόλις η κορυφή του παγόβουνου.
Παλαιό καθεστώς είναι όλο το πελατολόγιο των συντεχνιών και των συνδικάτων, των λεχριτών εκείνων που δεν έχουν κάνει ένα σωστό μεροκάματο στη ζωή τους και ξέρουν μόνο να κόπτονται για τις τύχες των εργαζομένων και του λαού. Παλαιό καθεστώς είναι, μαζί με τους κομματικούς στρατούς αριστεράς και δεξιάς, οι μεγαλοεργολάβοι, οι εκδότες κι οι επιχειρηματίες που έχουν φεσώσει τράπεζες και κράτος και τώρα τρέμουν το ενδεχόμενο ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών γιατί δεν μπορούν να κάνουν τις ίδιες λαμογιές με ξένους επιτηρητές πάνω από τα κεφάλια τους – και ξέρουν ότι θα τους ζητηθεί να πληρώσουν αυτά που χρωστάνε.
Όλοι αυτοί καθόλου δεν κόπτονται για την πατρίδα. Δεν είναι τύποι που ριγούν στην ανάκρουση του ύμνου. Δεν πονούν για την κληρονομιά της γλώσσας και του πνεύματος. Και η ψυχή τους, έτσι άδεια που κατάντησε, δεν χωρά καν την αχτίδα εκείνη του φωτός που λέει ότι τώρα όποιος βασανίζει κι άλλο τον διπλανό του κάνει λάθος. Όποιος τυφλώνει τον διπλανό του κάνει απλά λάθος. Όποιος ταλαιπωρεί τον διπλανό του κάνει Λάθος. Λάθος, ρε παιδί μου. Απλά. Όπως το έλεγαν οι γιαγιάδες μας. Οι αμόρφωτες ελληνίδες της υπάιθρου. Είναι λάθος να κάνεις στον άλλο κακό. Και δεν δικαιολογείσαι τάχατες επειδή κάποιος τρίτος έχει βλάψει εσένα.
Η ηθική των ελληνικών αξιών, που υπάρχουν, θα έπρεπε ίσως να μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε υποτυπωδώς την αγάπη. Ως υπομονή, ευθύτητα, ανθρωπιά και δικαιοσύνη. Εκείνοι που με την αγάπη έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους, είναι οι Έλληνες που τώρα επιτίθενται αδιάκριτα εναντίον όλων με αντεστραμμένη λογική μπάτσου. Αυτοί που κλείνουν τα σχολεία, παραλύουν τις πόλεις και πυροβολούν το ευρωπαϊκό μέλλον του ελληνικού λαού στην τρίτη χιλιετία. Οι μικρόψυχοι, που διευκολύνουν μια προδοτική κυβέρνηση δοσίλογων να ευτελίζει και να ρημάζει τη χώρα από δόλο ή ηλιθιότητα.
Αν αντέξουν το σφυροκόπημα και επιβιώσουν της καταστροφής, οι Έλληνες που την ώρα τούτη αμύνονται εναντίον όλων μια μέρα θα δουν το παλαιό καθεστώς διαλυμένο ολοκληρωτικά και για πάντα. Όλοι αυτοί οι αλήτες, μια μέρα θα είναι παρελθόν. Το πιο επιτακτικό ερώτημα σήμερα είναι τι θα υπάρχει στη θέση τους. Επιτακτική υποχρέωση τώρα είναι η παίδευση του έθνους μέσα από την αλλαγή προτύπων.”
(Κείμενο βασισμένο σε προσχέδιο ραδιοφωνικής εκπομπής.)
Πηγή: http://bogdanos.skai.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου