Πράσινη ανάπτυξη (κυριολεκτικά) στην Αλεξανδρούπολη

Η εικόνα των μεγαλουπόλεων ή καλύτερα όλων των πόλεων σίγουρα αποτελείται από πολυκατοικίες,άσφαλτο και πολλά αυτοκίνητα.Δύσκολα θα βρει κανείς μέσα σε αυτή σπίτια με αυλές,κήπους ή μποστάνια.Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα από την μία την έλλειψη χώρων πρασίνου και την απουσία παραγωγής λαχανικών και φρούτων από τους κατοίκους από την άλλη

Ο δήμος Αλεξανδρούπολης, ωστόσο, έχει βάλει στόχο να εντάξει στις καθημερινές συνήθειες μιας αρχικά μικρής ομάδας πολιτών την εικόνα αυτή, δημιουργώντας τον πρώτο δημοτικό αστικό λαχανόκηπο στη χώρα.

Μιλάμε για μια έκταση 20 στρεμμάτων που παραχώρησε ο δήμος για καλλιέργεια σε 200 συνταξιούχους, καθένας εκ των οποίων θα είναι υπεύθυνος για το δικό του μποστάνι έκτασης 80-100 τετραγωνικών μέτρων. Τα έργα για την κατασκευή περίφραξης, για την παροχή νερού, έχει αναλάβει ο δήμος, όπως επίσης τη διάθεση μηχανημάτων και σπόρων, ενώ τις τεχνικές του γνώσεις και βοήθεια θα παρέχει μόνιμα ένας γεωπόνος.
Ολα τα προϊόντα που θα παράγονται θα είναι βιολογικής καλλιέργειας και το 10% της παραγωγής θα διατίθεται στο κοινωνικό παντοπωλείο για τους απόρους που θα δημιουργηθεί, ενώ η υπόλοιπη σοδειά θα καταλήγει στους ίδιους τους καλλιεργητές. Σε μια δεύτερη φάση, η έκταση αυτή θα  παραχωρηθεί  σε απόρους μια έκταση μισού στρέμματος στον καθένα, όπου θα μπορούν όχι μόνο να καλλιεργούν τα δικά τους λαχανικά αλλά θα βοηθηθούν και οικονομικά, μια και θα γλιτώσουν τα έξοδα για την αγορά αυτών των προϊόντων

Το παράδειγμα της ακριτικής πόλης φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι δήμοι,όπως ο Δήμος Θέρμης και ο Δήμος Συκεών στην Θεσσαλονίκη.Εκεί,αριθμός εκτάσεων θα ενοικιάζεται έναντι συμβολικού ποσού  με τους κατοίκους να τα καλλιεργούν.Η ιδέα έχει ''πέσει'' και στην Κομοτηνή, όπου διοργανώθηκε πρόσφατα εκδήλωση σχετικά με τη δημιουργία λαχανόκηπων στην πόλη, η στάση του δήμου ήταν θετική. 

Η δημιουργία δημοτικών λαχανόκηπων εντός του αστικού ιστού ή περιαστικά δεν μπορεί να θεωρηθεί πρωτότυπη όσον αφορά πολλές πόλεις τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, στη χώρα μας μόλις τα τελευταία χρόνια ομάδες πολιτών άρχισαν να συζητούν και να διεκδικούν από τους δήμους την παραχώρηση εκτάσεων για καλλιέργεια. 

Η πρώτη προσπάθεια για τη δημιουργία τέτοιων κήπων έγινε το 1974 στη Νέα Υόρκη, όπου η καλλιτέχνιδα Λιζ Κρίστι ξεκίνησε το δικό της κίνημα, τους «Αντάρτες Κηπουρούς». Η ίδια μαζί με μια ομάδα ανθρώπων άρχισαν να φυτεύουν με λαχανικά και λουλούδια αδόμητους και ανεκμετάλλευτους χώρους της πόλης. Η κίνηση απέκτησε πολλούς οπαδούς σε όλον τον κόσμο και σήμερα μόνο στον πυρήνα της Νέας Υόρκης υπάρχουν 600 δημόσιοι αστικοί κήποι, τους οποίους περιποιούνται περισσότεροι από 20.000 πολίτες.
Βέβαια ο «πρόγονος» του δημόσιου λαχανόκηπου, σε μια διαφορετική βέβαια μορφή από τη σημερινή, έκανε την εμφάνισή του το 1649 στη Μ. Βρετανία από τον Τζέραρντ Γουινστάνλεϊ, ηγέτη ενός κοινωνικού κινήματος με το όνομα «Σκαπανείς». Ο ίδιος μαζί με τους υποστηρικτές του καταλάμβαναν εκτάσεις γης που ήταν ανεκμετάλλευτες, τις καλλιεργούσαν και χωρίς κανένα αντίτιμο μοίραζαν τη σοδειά στους οπαδούς τους.
Σήμερα η ίδια η κυβέρνηση ωθεί τους Βρετανούς να συμμετέχουν σε προγράμματα καλλιέργειας δημοτικών λαχανόκηπων προκειμένου να παράγουν όσο περισσότερα τρόφιμα μπορούν ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους.)