Ανθρώπινο λάθος δείχνει η συντριβή του Airbus 330 (Air France Rio crash: Pilots lacked training)

                                          

Σε ανθρώπινο λάθος οφείλεται η συντριβή του γαλλικού Airbus 330.Για όσους δε θυμούνται, το αεροπλάνο συνετρίβη τη 1η  Ιουνίου 2009 εν μέσω σφοδρής καταιγίδας στα ανοιχτά του Ατλαντικού Ωκεανού, πετώντας από το Ρίο ντε Τζανέιρο προς το Παρίσι.

228 άτομα τα οποία βρίσκονταν στο αεροπλάνο πέθαναν ακαριαία καθιστώντας με αυτό τον τρόπο το ατύχημα της 1ης Ιουνίου ως το πιο πολύνεκρο στην ιστορία της Αεροπορίας.Τους επόμενους μήνες,ελικόπτερα,βάρκες και πολεμικά πλοία και υποβρύχια προσπαθούσαν να βρουν τα ''μαύρα'' κουτιά της πτήσης.Κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό.Βρέθηκαν τελικά τον Μάιο του 2011 σε βάθος 11000 ποδιών-αν θυμάμαι καλά. Το Γαλλικό Γραφείο Εναέριας Ασφάλειας (BEA) σε έρευνα που συνέταξε στις 27 Μαΐου υποστήριξε ότι η βασική αιτία του ατυχήματος ήταν η έλλειψη ελέγχου ισορροπίας του αεροσκάφους (το λεγόμενο stall).Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η BEA ''έδειξε'' ότι για την συντριβή δεν οφειλόταν κάποιο μηχανικό λάθος αλλά η απειρία των πιλότων. 

Και εδώ έρχεται ο αηδής αναγνώστης και λέει: Βάζεις σε υπερατλαντική πτήση άπειρος πιλότους??

The pilots of an Air France plane that crashed into the Atlantic in 2009 lacked adequate training, French investigators have found.

France's BEA authority said pilots had failed to discuss repeated stall warnings and did not have the training to deal with the hazard. Air France rejected the accusation.

BEA called for mandatory training in high-altitude stalling for all pilots.

All 228 people on board the Airbus 330 from Brazil to France were killed.

'No passenger alert'

BEA head Jean-Paul Troadec said that "the situation was salvageable" during the flight's final minutes.

Investigators said an account of those minutes, captured on flight recorders, concluded that the crew had failed to "formally identify the loss of altitude" despite an alarm ringing for nearly a minute.

Continue reading the main story

"At this time the pilot should have initiated a procedure known as 'Unreliable IAS (indicated air speed)', a procedure which consists of taking an angle of five degrees, but the angle they took was far superior.

"That is why the plane flew upwards, the plane took a rapid vertical flight of 7,000 feet/minute... The angle they took was too much," Mr Troadec said.

The BEA report said the co-pilots in charge of the plane when the emergency began "had received no high-altitude training for unreliable IAS (indicated air speed) procedure and manual air craft handling".

The report also said that the pilots failed to alert passengers to the crisis as they struggled to regain control.

The authority issued 10 new safety recommendations, including mandatory training for all pilots in France to ensure they could handle a high-altitude stall.

A statement from Air France rejected the BEA's findings, saying that "nothing at this stage can allow the crew's technical competence to be blamed" for the crash.

"The crew on duty showed professionalism and stayed committed until the end to operating the flight. Air France salutes their courage and determination in these extreme conditions," it said.

"The altitude-loss alarm was activated and deactivated several times, contradicting the real status of the aircraft, which contributed strongly to the crew's difficulty in analysing the situation," Air France said.

Airbus said it welcomed the report and would give full support to the process, so that the industry could "benefit from any lessons to be learnt from this event".

Air France and Airbus are being investigated for alleged manslaughter in connection with the crash.

"The BEA establishes the facts and makes recommendations based on those facts," AFP quoted Environment and Transport Minister Nathalie Kosciusko-Morizet as saying on RTL radio.

"As to who is responsible, that is up to the courts," she added.

Flight AF 447 went down on 1 June 2009 after running into an intense high-altitude thunderstorm, four hours into a flight from Rio de Janeiro in Brazil to Paris.

The wreckage of the plane was discovered after a long search of 10,000 sq km (3,860 sq miles) of sea floor.

The final minutes of Flight AF447

1. 0135 GMT: The crew informs the controller of the flight's location

2. 0159-0206 GMT: The co-pilot warns of turbulence ahead before the captain leaves the cockpit for a rest break

3. 0208 GMT: The plane turns left, diverting from the planned route. Turbulence increases

4. 0210 GMT: The auto-pilot and auto-thrust mechanisms disengage. The plane rolls to the right. The co-pilot attempts to raise the nose. The stall warning sounds twice and the plane's speed drops. The co-pilot calls the captain

5. 0210 GMT: The stall warning sounds again. The plane climbs to 38,000ft

6. 0211-0213 GMT: The captain re-enters the cockpit. The plane is flying at 35,000 ft but is descending 10,000 ft per minute. The co-pilot says "I don't have any more indications", pulls the nose down and the stall warning sounds again

After location 6. 02:14 GMT: Recordings stop

Source: BEA. Note: Last known position = last known position before the plane's "black boxes" were retrieved

Πηγή:

bbc.co.uk
wikipedia.com

Τούνελ με ηλιακά πάνελ θα ''κινεί'' 4000 τραίνα ετησίως (''Solar Tunnel'' to Power 4,000 Trains Annually)

Europe’s first “solar tunnel” is providing power to high-speed trains running between Paris and Amsterdam.

The 3.6-kilometer (2.2-mile) tunnel, built to protect trains from falling trees as they pass through an ancient forest near Antwerp, is covered with solar cells and could generate 3.3 MWh of electricity annually. Enfinity, the company behind the project, says that’s equivalent to the average annual consumption of nearly 1,000 homes. It also claims that the tunnel will decrease CO2 emissions by 2,400 tons per year.

“For train operators, it is the perfect way to cut their carbon footprints because you can use spaces that have no other economic value and the projects can be delivered within a year because they don’t attract the protests that wind power does,” Bart Van Renterghem, the UK head of Enfinity, told the Guardian.

The $22.9 million project uses 16,000 solar panels covering 50,000 square meters (roughly 538,000 square feet), which is about the size of eight football pitches. They will provide enough electricity to power 4,000 trains a year. The first of those trains left Antwerp on Monday, filled with commuters and students.

The trains tap into the solar energy as they pass through the tunnel at 186 mph. The electricity also provides power for lighting, signals and other infrastructure.

“By using electricity generated on-site, we eliminate energy losses and transport costs,” Enfinity chief executive Steven De Tollenaere, told AFP.

Enfinity has said there had been plans afoot to introduce similar solar infrastructure in the UK but recent cuts to financial incentives would make the projects “unviable.”

“Apparently the UK Government is more concerned about the Treasury than the mid and long-term carbon reduction objectives that we have,” van Renerghem said. “Personally, I think it is short-sighted.”

Energy minister Greg Barker MP said in response: “We want to create a long-term platform for growth. Now that does mean that, in the short term, large-scale schemes aren’t going to get the sort of funding that we see in Belgium currently. There are a lot of exciting things in solar but we have got to think it through so that we get good value for the bill-payers as well as a great deal for the solar pioneers.”

Πηγή:
www.wired.com

Η Ρωσία αντεπιτίθεται με διαστημικό τηλεσκόπιο «ισχυρότερο από το Hubble»

Παρά τα τεχνικά προβλήματα στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, το διαστημικό ραδιοτηλεσκόπιo Spektr-R κατάφερε τελικά να ανοίξει τη γιγάντια κεραία του. Η ανακούφιση ήταν μεγάλη για το διαστημικό πρόγραμμα της Ρωσίας, η οποία μπορεί τώρα να υπερηφανεύεται για το μεγαλύτερο τροχιακό τηλεσκόπιο του κόσμου, το οποίο θα προσφέρει ανάλυση χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από του Hubble.
Το «ρωσικό Hubble», όπως το έχουν αποκαλέσει, θα βλέπει βέβαια στο φάσμα των ραδιοκυμάτων, σε αντίθεση με το διάσημο αμερικανικό τηλεσκόπιο που δίνει θεαματικές εικόνες στο υπεριώδες, το ορατό και υπέρυθρο φως.

Το πλεονέκτημα του Spektr-R είναι ότι θα μπορεί να λειτουργεί σε συνδυασμό με επίγεια τηλεσκόπια, σχηματίζοντας μια νοητή κεραία συλλογής ραδιοκυμάτων με διάμετρο 30 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο της Γης (ένθετη αριστερά).

Θα μπορεί έτσι να προσφέρει εικόνες μακρινών αντικειμένων και σχηματισμό με ανάλυση 10.000 φορές από αυτή που προσφέρει το Hubble.

Το Spektr-1, με βάρος 3,3 τόνους, εκτοξεύτηκε από το ρωσικό κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ και τέθηκε με επιτυχία σε ελλειπτική τροχιά. Την Παρασκευή όμως εμφανίστηκαν προβλήματα όταν άρχισε να αναπτύσσεται η κεραία του, σε σχήμα δορυφορικού πιάτου, αποτελούμενη από τμήματα σαν πέταλα λουλουδιού (ένθετη δεξιά).

Τα 27 «πέταλα» του πιάτου τελικά άνοιξαν το Σαββατοκύριακο ·ήταν μια τεράστια ανακούφιση για τη Roscosmos (τη ρωσική διαστημική υπηρεσία) και το Ινστιτούτο Λαβότσκιν που θα διαχειρίζεται το όργανο.

Για να δοκιμάσει ότι τα όργανά του λειτουργούν κανονικά, το Spektr-R θα στρέψει αρχικά τα μάτια του στη Σελήνη.

Η κύρια αποστολή του, που θα διαρκέσει τουλάχιστον πέντε χρόνια, προγραμματίζεται να ξεκινήσει σε τρεις μήνες.

Στο μεταξύ, η Ρωσία ετοιμάζεται για ένα άλλο σημαντικό εγχείρημα, την αποστολή Fobos-Grunt που θα αναχωρήσει το Νοέμβριο για να φέρει πίσω στη Γη ένα δείγμα από τον δορυφόρο του Άρη, Φόβο.

Θα είναι μια ακόμα πηγή υπερηφάνεια για τη Ρωσία, η οποία, μετά τον παροπλισμό των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων, είναι η μόνη χώρα που μπορεί να στέλνει ανθρώπους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).


Πηγή:
www.in.gr

Κραχ στο διεθνή χρηματιστηριακό τραπεζικό κλάδο & οξεία κλιμάκωση της ευρωπαϊκής κρίσης

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατέρρευσαν τη Δευτέρα με το δείκτη των 500 μεγαλύτερων εξ αυτών να βουλιάζει σε νέο χαμηλό 27 μηνών, καθώς τόσο η κλιμάκωση της ευρωπαϊκής κρίσης όσο και η αμφισβήτηση της αξιοπιστίας των στρες τεστ προκάλεσαν μαζικές πωλήσεις τραπεζικών μετοχών από τους επενδυτές. Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε από την αποκάλυψη τρύπας στην Bank of America η οποία μπορεί να φτάνει μέχρι τα 50 δις ευρώ, ενώ στην Ισπανία παραμένει πρώτο θέμα η νέα μαύρη τρύπα στον τραπεζικό κλάδο ύψους 50 δις ευρώ η οποία ήρθε στην επιφάνεια μέσα από έγγραφα που έφτασαν στα ΜΜΕ.

Η κατάρρευση των τραπεζών μεταφέρθηκε και στο αμερικανικό χρηματιστήριο όπου οι αποδόσεις των κυριότερων τραπεζικών μετοχών είναι ενδεικτικές του μεγέθους της πίεσης που δέχτηκαν: Citigroup -3.57%, Bank of America -3.60%, Wells Fargo, 2.57%, Regions Financial -4.5% , Morgan Stanley -3.22%, Goldman Sachs -1.21%

Όσο δε για τις ευρωπαϊκές τράπεζες οι αποδόσεις για μερικές από αυτές ήταν: UniCredit (Italy) -6.3%, SocGen -5.5%, Deutsche Bank -3.75%, RBS -7.07%.

Αν υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με το αν η ευρωπαϊκή κρίση εντείνεται ή όχι τότε μία ματιά στο γράφημα του επιτοκίου των ομολόγων 2ετίας της Ελλάδας θα λύσει κάθε απορία, καθώς τη Δευτέρα κατέγραψε νέο ιστορικό υψηλό πάνω από το 34%. Σε αυτή τη φάση της κρίσης τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια της Ελλάδας έχουν ξεπεράσει τα αντίστοιχα της Αργεντινής όταν είχε κηρύξει πτώχευση και μένουν πλέον μόνο αυτά της Ρωσίας τα οποία είχαν ξεπεράσει κατά πολύ το 40% όταν εκείνη βίωσε τη δική της χρηματοπιστωτική και οικονομική κατάρρευση βουλιάζοντας υπό το βάρος των χρεών της.

Η Ελλάδα δεν είναι απλώς εκτός αγορών αλλά είναι σχεδόν βέβαιο πως θα παραμείνει εκτός αυτών για πολλά χρόνια και αυτό αποτελεί μία από τις σημαντικότερες παραμέτρους στη λύση της εξίσωσης της ελληνικής κρίσης, η οποία δε φαίνεται να οδηγεί σε ιδιαίτερα θετικά αποτελέσματα όποιος δρόμος και αν επιλεγεί όταν οι Ευρωπαίοι καταφέρουν να συνεννοηθούν.

Το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου της Ισπανίας εκτοξεύτηκε τη Δευτέρα στο υψηλότερο επίπεδο από το 1998 οδεύοντας προς το 6,5%. Σε όλο το διάστημα από το 2003 και μετά, η Ισπανία έμαθε να επιβιώνει οικονομικά αντλώντας δανειακά κεφάλαια με μέσο επιτόκιο κοντά στο 3,8% στο διάστημα των 10 ετών, γεγονός που σημαίνει πως το επιτόκιο κοντά στο 6,5% βγάζει εκτός προϋπολογισμού κάθε πλάνο και κρατικό προγραμματισμό της χώρας. Ως εκ τούτου, η Ισπανία πρέπει είτε να καταφέρει να μειώσει εντυπωσιακά το δημοσιονομικό της έλλειμμα και ταυτόχρονα την εξάρτηση της από τις αγορές κεφαλαίων είτε να στραφεί στην Ευρώπη και το ΔΝΤ για οικονομική στήριξη.

Αν τα επιτόκια δανεισμού της χώρας συνεχίσουν να ανεβαίνουν, τότε το έλλειμμα της θα πρέπει να μειωθεί ακόμη περισσότερο ώστε να μειωθεί συνάμα σε μεγαλύτερο βαθμό η εξάρτηση της από τις αγορές. Αυτό θα έχει ακόμη μεγαλύτερο πολιτικό και οικονομικό τίμημα και θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της ανεργίας στη χώρα αλλά και σε επιδείνωση της εικόνας του τραπεζικού της συστήματος.

Αυτό σημαίνει πως αν η Ισπανία καταφέρει να μειώσει τις δανειακές της ανάγκες θα αυξήσει το ρίσκο οικονομικοπολιτική κατάρρευση ενώ αν δεν καταφέρει να τις μειώσει θα αυξήσει το ρίσκο της πτώχευσης. Να γιατί το ελληνικό πρόβλημα θα έπρεπε να έχει λυθεί νωρίς και έγκαιρα, πριν πολλαπλάσια σε μέγεθος προβλήματα, όπως αυτό της Ισπανίας, κάνουν την εμφάνιση τους μέσω της χρηματοπιστωτικής μόλυνσης.

Μέχρι σήμερα κάθε φορά που το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων μία χώρας της ευρωζώνης ξεπέρασε το 6% ακολούθησε αργά η γρήγορα προσφυγή για πακέτο στήριξης εξαιτίας της αδυναμίας αποπληρωμής των χρεών της. Τη Δευτέρα, το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου της Ιταλίας ξεπέρασε το 6,00% στο ενδοημερήσιο υψηλό του, κλείνοντας στο 5,96% και φέρνοντας τη χώρα μία ανάσα από το επιτόκιο της 'πτώχευσης' και την επισημοποίηση της “Ιταλικής Κρίσης”. Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η προσωρινή εκτόξευση του επιτοκίου πάνω από το 6,% αλλά η σταθεροποίηση του σε αυτά ή και υψηλότερα επίπεδα. Είναι τότε που η χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο αδυναμίας αποπληρωμής των υποχρεώσεων της.

Μετά τη μείωση του επιτοκίου των δανείων από το πακέτο στήριξης της Ελλάδας και μετά την αύξηση του euribor, του επιτοκίου του ευρώ το οποίο καθορίζει τις διακυμάνσεις του κυμαινόμενου επιτοκίου των ελληνικών δανείων, η χώρα δανείζεται για διάστημα 5 ετών περίπου με 5%. Καθώς η Ισπανία και η Ιταλία εξακολουθούν να δανείζονται από τις αγορές κεφαλαίων θα περίμενε κανείς ότι το επιτόκιο που πληρώνουν για δανεισμό σε ορίζοντα 5 ετών θα ήταν, οπωσδήποτε, μικρότερο από αυτό της Ελλάδας. Και όμως, η κλιμάκωση της ευρωπαϊκής κρίσης οδήγησε στην απογείωση των επιτοκίων των 5αετών ομολόγων των δύο μεγαλύτερων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου και από τη Δευτέρα 18 Ιουλίου η Ισπανία δανείζεται σε ορίζοντα 5αετίας με 5,63% ενώ η Ιταλία με 5,5%. Δηλαδή και οι δύο χώρες δανείζονται με υψηλότερα επιτόκια από αυτά της Ελλάδας.

Όπως είναι ευνόητο αυτή η κατάσταση δε μπορεί να συντηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και αν μάλιστα το ύψος των επιτοκίων των 5αετών ομολόγων των δύο χωρών αυξηθεί περαιτέρω, θα βρίσκονται στην απίστευτη θέση να δανείζουν μέσω της συμμετοχής τους στο ελληνικό πακέτο στήριξης στην Ελλάδα με επιτόκιο κοντά στο 5% την ώρα που οι ίδιες θα δανείζονται με 5,5%, 6% ή και περισσότερο από τις αγορές.

Καθώς στην πράξη αυτό που κάνουν οι χώρες της ευρωζώνης είναι να παρέχουν εγγυήσεις για τα ελληνικά δάνεια, σύντομα, αν όχι ήδη, οι αγορές θα θεωρήσουν πως οι εγγυήσεις της Ισπανίας και της Ιταλίας δεν είναι αρκετές και θα αρχίσουν να μεταφέρουν το βάρος όλο και περισσότερο σε αυτές της Γερμανίας. Ως αποτέλεσμα θα αυξηθεί το ρίσκο της Γερμανίας και συνάμα το κόστος δανεισμού της ίδιας. Σε μία τέτοια περίπτωση η κρίση θα έχει αγγίξει και τη βασίλισσα της Ευρώπης με τρόπο αρνητικό.

Κλείνουμε με την απόδοση του χρυσού η οποία τη Δευτέρα ήταν εντυπωσιακή, με το πολύτιμο νόμισμα να κατακτά νέο ιστορικό υψηλό περνώντας πάνω από τα 1600 δολάρια ανά ουγκιά, ενώ ακόμη μεγαλύτερα ήταν τα κέρδη για το ασήμι.

Πηγή:
xrimanews.gr

Φόρο άνθρακα επιβάλλει στις ρυπογόνες επιχειρήσεις η Αυστραλία

Από το επόμενο καλοκαίρι οι 500 πιο ρυπογόνες επιχειρήσεις στην Αυστραλία θα πληρώνουν για κάθε τόνο διοξειδίου άνθρακα που εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα, με την κυβέρνηση να διαβεβαιώνει τους καταναλωτές ότι θα φροντίσει ώστε να μην επιβαρυνθούν από τη μετακύλιση του κόστους.

«Η κατά κεφαλή ρύπανση άνθρακα που μας αναλογεί είναι μεγαλύτερη από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα στον ανεπτυγμένο κόσμο» δήλωσε την Κυριακή η πρωθυπουργός Τζούλια Γκίλαρντ. «Έχουμε πολλά να κάνουμε για να διατηρήσουμε τη θέση μας στην κούρσα που τρέχει ο υπόλοιπος κόσμος» είπε.

Προφανώς αναφερόταν στο γεγονός ότι η Αυστραλία είναι μεγάλος εξαγωγέας και καταναλωτής λιθάνθρακα, από τον οποίο καλύπτει το 80% των αναγκών της σε ηλεκτρική ενέργεια.

Ο φόρος άνθρακα είναι το βασικό εργαλείο της κυβέρνησης προκειμένου να πετύχει το στόχο της για μείωση των εκπομπών CO² κατά τουλάχιστον 5%, σε σχέση με τα επίπεδα του 2000, μέχρι το 2020.]

Η Καμπέρα ελπίζει τώρα ότι ο φόρος θα αναγκάσει τις επιχειρήσεις να στραφούν σε πιο πράσινες λύσεις. Από την 1η Ιουλίου 2012, οι 500 επιχειρήσεις με τις υψηλότερες εκπομπές θα πληρώνουν 23 δολάρια Αυστραλίας (17 ευρώ) για κάθε μετρικό τόνο CO², ποσό που θα αυξάνεται κατά 2,5% μέχρι το 2015, οπότε σχεδιάζεται να δημιουργηθεί εγχώρια αγορά άνθρακα στα πρότυπα της ΕΕ.

Σύμφωνα με την πρωθυπουργό Γκίλαρντ, μέχρι το 2015 ο φόρος θα έχει μειώσει τις εκπομπές κατά 160 εκατ. μετρικούς τόνους, ποσότητα που ισοδυναμεί με την απομάκρυνση 45 εκατομμυρίων αυτοκινήτων από τους δρόμους.

Αντιμέτωπη με τις ανησυχίες των καταναλωτών για μετακύλιση του κόστους, η Γκίλαρντ διαβεβαίωσε ότι εννιά στα δέκα νοικοκυριά θα λάβουν ενίσχυση υπό τη μορφή φοροελαφρύνσεων και επιδομάτων.

Το επιπλέον κόστος για τα νοικοκυριά (για ηλεκτρικό και φυσικό αέριο) εκτιμάται από την κυβέρνηση στα 9,90 δολάρια Αυστραλίας ανά εβδομάδα.

Οι διαβεβαιώσεις δεν έπεισαν τον επικεφαλής των Συντηρητικών της αντιπολίτευσης Τόνι Άμποτ, ο οποίος επέμεινε ότι το κόστος ζωής θα αυξηθεί και χαρακτήρισε μάλιστα το σχέδιο «σοσιαλισμό μεταμφιεσμένο σε αγάπη για το περιβάλλον».

Φόρο άνθρακα επιβάλλουν σήμερα αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και η Νέα Ζηλανδία, ενώ η Ινδία έχει επιβάλλει φόρο μόνο στο λιθάνθρακα.

Σχέδια για φόρο άνθρακα προωθούν τώρα η ΕΕ και αρκετές ακόμα χώρες.

Πηγή:
www.tanea.gr

O δύσκολος δρόμος των αποκρατικοποιήσεων

50 δισεκατομμύρια που θα προέλθουν από αποκρατικοποιήσεις δημόσιων εταιρειών,οργανισμών και ακίνητης περιουσίας πρέπει να βρεθούν μέχρι το 2015.
 Αυτό δημιουργεί προβλήματα.Το μεγαλύτερο σίγουρα δεν έγκειται στο κατά πόσο αυτό είναι εφικτό.


Τουλάχιστον όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι οικονομολόγοι αυτό είναι απίθανο.Τουλάχιστον από την άποψη της συλλογής ενός τόσο μεγάλου ποσού σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα.


 Μεγάλο πρόβλημα είναι το από ποιούς,πότε και πως  θα ξεκινήσει αυτή η διαδικασία.Η ιδέα των αποκρατικοποιήσεων ήταν στο μυαλό -Ελλήνων και μη-πολιτικών  από την αρχή της κρίσης.Μπήκε επίσημα στον πολιτικό σχεδιασμό από την αρχή του έτους.Έγιναν κάποιες προσπάθειες-ναυάγιο στο συμφωνία με Άραβες για το ''Ελληνικό'' αλλά αποτέλεσμα μηδέν.

 Με την 3η αναθεώρηση του Μνημονίου μπήκε στο τραπέζι και το επίσημο ποσό των 50 δις μοιρασμένο περίπου ίσα μέχρι το 2015.

 Με τους μήνες να περνούν το χρονοδιάγραμμα δείχνει 1 αποκρατικοποίηση κάθε 10 μέρες.Πώς θα γίνει μια χώρα που έχει στηθεί μέσω της βροντερής παρουσίας του κράτους στην καθημερινότητα μας να αλλάξει από στιγμή σε στιγμή.Μια χώρα  που έκανε 1 αποκρατικοποίηση ανά δεκαετία περίπου θα πρέπει να κάνει μία ανά 10 μέρες?

 Με ποιον τρόπο θα γίνουν αυτές οι κινήσεις?Ποιος εγγυάται ότι μια ''επιτροπή'' αποκρατικοποιήσεων την οποία ευαγγελίζεται το ΠΑΣΟΚ δε θα καταλήξει σε έναν νέο ''Παπανικολή''?Ποιος εγγυάται ότι όλα θα γίνουν νομότυπα όταν για άλλη μια φορά το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να τραβήξει την ΝΔ στον βυθό της δημόσιας κριτικής και απαξίωσης, ''απευθύνοντας της πρόσκληση'' για να συμμετέχει στην επιτροπή ,την ίδια στιγμή που εκείνη προσπαθεί να αποτραβηχτεί στην επιφάνεια μέσω του ''Ζάππειο 1'' και ''Ζάππειο 2: Η επιστροφή'' ,ενός μοντέρνου ''νίπτω τας χείρας μου''  όταν έρχονται τα δύσκολα.
  
 Δε λέω ότι διαφωνώ συθέμελα με την λογική του Ζαππείου.Ούτε ότι πρέπει επικρατήσει εθνική συναίνεση με το έτσι θέλω.Σίγουρα πρέπει να υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση.Νέοι όροι σε κάτι που καθένας που δεν αποσκοπεί σε κέρδος από την παρούσα κατάσταση της Ελλάδας θεωρεί επιβεβλημένους.Δεν γίνεται όμως χωρίς ένα κοινό Στόχο από τα πολιτικά-απολίτιστα-κόμματα.Όχι συναίνεση.Δε μου αρέσει αυτή η λέξη.Το έχω ετυμολογικά συγγενές του υποκύπτω.Και αυτό είναι που δεν πρέπει να κάνει η Ελλάδα.Να υποκύψει στις έξωθεν πιέσεις.


 Δύο κόμματα-τα υπόλοιπα ακολουθούν εκ των προτέρων την ''Ζάππειο'' μέθοδο- τα οποία ακολουθούν-στα χαρτιά- διαφορετικές πολιτικές ιδέες δεν πρόκειται να συμφωνήσουν ποτέ.Αν βέβαια τα προηγούμενα χρόνια ήταν ικανά να αποδείξουν κάποια βασικά πολιτικά αξιώματα.Ακολουθείς λοιπόν την Σολομώντεια λύση.Ξεσκαρτάρεις τις διαφορές-όποιες μπορείς δηλαδή- κρατάς τα κοινά χαρτιά και προχωράς με ένα πλάνο.Όχι δύο,ούτε τρία.Χωρίς να λες ότι ''εγώ έχω την λύση του προβλήματος αλλά όσο δε γίνεται το δικό μου θα την κρατάω για πάρτη μου''.Ειδικά όταν μπλοφάρεις.Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει κάποιος που θα γινόταν σήμερα πρωθυπουργός με την θέλησή του. Διαφορετικά,συνεχίζεις να κρύβεσαι πίσω από το ''χάσμα απόψεων'' και απλά επιβεβαιώνεις τον τίτλο του πολιτικού-αρχοντοχωριάτη.Εν κατακλείδι,το να βρεθεί ένας κεντροβαρικός άξονας πολιτικής την περίοδο αυτή δε θα αναδείξει την Ελλάδα ούτε στην Ε.Ε ούτε στο Δ.Ν.Τ. ούτε στις περίφημες Αγορές.Εκείνες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα συνεχίσουν να ακολουθούν το ''Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται''.Θα δώσει λίγο κουράγιο σε όποιον ακόμα πιστεύει ότι κάτι θετικό μπορεί να βγει από το κτίριο της Βουλής.


 Άντε και συντάσσεις την πιο κατάλληλη επιτροπή.Άντε και στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων.Ποιος σου λέει ότι το εγχείρημα θα επιτύχει..? 




Παράδειγμα μάλλον προς αποφυγή παρά προς μίμηση για την Ελλάδα θεωρούν οικονομολόγοι το μοντέλο της γερμανικής Treuhand -που ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ είχε προτείνει ως «μπούσουλα» για τις ελληνικές αποκρατικοποιήσεις- λέγοντας πως η Αθήνα έχει διαφορετικούς στόχους.

Ο γερμανικός οργανισμός είχε αναλάβει τη δεκαετία του '90 την ιδιωτικοποίηση της κρατικής περιουσίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και, ενώ θα έπρεπε να αποφέρει κέρδη δισεκατομμυρίων μάρκων, κατέληξε σε τέσσερα χρόνια με τεράστια χρέη, εκατομμύρια απολυμένους και έναν δολοφονημένο διευθύνοντα σύμβουλο, πιθανότατα από τη RAF.

Η Treuhand είχε αναλάβει τη διαχείριση συνολικά 8.500 κρατικών φορέων, με περίπου τέσσερα εκατομμύρια απασχολούμενους, μαζί με κάθε πιθανό και απίθανο περιουσιακό στοιχείο της DDR (από δημόσια γη και τα κτίρια της Στάζι μέχρι την περιουσία κομματικών οργανισμών).

Συγκεκριμένα, η αξία των στοιχείων υπολογιζόταν στα 600 εκατ. μάρκα, και τελικά έκλεισε τέσσερα χρόνια μετά με χρέη κοντά στα 270 εκατ. μάρκα ενώ τη δουλειά τους έχασαν 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι. Ο δε πρώτος επικεφαλής της Ντέλεβ Ροβέντερ των Σοσιαλδημοκρατών δολοφονήθηκε ήδη την 1η Απριλίου 1991.

Οικονομολόγοι που σχολίασαν τις αναφορές του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στο Reuters, επισημαίνουν πως η Αθήνα έχει ένα αρκετό διαφορετικό έργο μπροστά της, και συμφωνούν μόνο στο ότι από την ιστορία της Treuhand μπορούν αντληθούν συμπεράσματα για το τι κίνδυνοι μπορεί να προκύψουν και πώς μπορούν να αποφευχθούν.

«Η Treuhand συνάντησε πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις, και κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί και στην Ελλάδα» ανέφερε στο πρακτορείο ο Γιούργκεν Μίχελς, επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup για την Ευρωζώνη.

«Η ομοιότητα με την Ελλάδα είναι πως θα πουλήσει ένα τεράστιο πακέτο περιουσιακών στοιχείων» συνέχισε, «αλλά το ερώτημα που παραμένει είναι το ύψος της αξίας τους, ιδιαίτερα όσον αφορά τις ζημιογόνες επιχειρήσεις».

Λανθασμένο θεωρεί το συσχετισμό με την Treuhand και ο επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank Γιοργκ Κρέμερ, λέγοντας πως «είναι δύο διαφορετικές περιπτώσεις: Η Treuhand δεν προσπαθούσε να πουλήσει τα στοιχεία στην υψηλότερη δυνατή τιμή ούτε και την απασχολούσαν πρωτίστως τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού».

«Δουλειά της ήταν να πουλήσει τις ρημαγμένες κρατικές επιχειρήσεις, με τη ελπίδα πως θα αναδομούνταν και θα εξυγιαίνονταν» συνέχισε, λέγοντας πως «ο στόχος της Ελλάδας είναι άλλος».

Από την πλευρά του, ο Φέρντιναντ Φίχτνερ του γερμανικού ινστιτούτου οικονομικής έρευνας DIW -που υπερασπίζεται την πορεία της Treuhand, λέγοντας πως λειτούργησε υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες- εκφράζει την ελπίδα ότι ένα μοντέλο Treuhand τουλάχιστον θα «επιβραδύνει την πορεία των αποκρατικοποιήσεων, καθώς εάν οι αγορές γνωρίζουν πως η Ελλάδα είναι με την πλάτη στον τοίχο λόγω χρονοδιαγράμματος, οι τιμές θα είναι καταστροφικές».

Ο ίδιος εξέφρασε επίσης την άποψη ότι, ακόμη και σε μία «τακτική εκποίηση» της ελληνικής δημόσιας περιουσίας, τα άμεσα κέρδη θα ήταν μικρά σε σύγκριση με την μακροπρόθεσμη εξοικονόμηση από τις εταιρείες που θα έχουν ιδιωτικοποιηθεί.

Πηγή:

tanea.gr